ยิ่งอ่านยิ่ง

ยิ่งอ่านยิ่ง

ประวัติศาสตร์ห้าพันปีของมนุษย์ ถูกบันทึกอยู่ในรูปแบบของตัวอักษร

ลงในแผ่นกระดาษ ซึ่งใช้ตัวกลางที่เรียกว่า ภาษา และหมึก

การที่เราอ่านหนังสือ

มันก็เปรียบได้กับที่เรากำลังศึกษาประวัติศาสตร์ของโลก

ผ่านมุมมองและการเรียบเรียงจากบุคคลหนึ่ง หรือองค์กรหนึ่ง

หนังสือ

อาจเป็นบันทึกทั้งเรื่องราว ความเป็นมา ความคาดเดาที่มีต่อเวลาของโลก

อาจเป็นบันทึกของความเชื่อ ของใครคนหนึ่ง หรือกลุ่มคนกลุ่มหนึ่ง หรือกลุ่มคนกลุ่มใหญ่

อาจเป็นบันทึกของศาสตร์ต่างๆ ที่มีใครบางคนค้นพบ และต้องการส่งต่อให้มวลมนุษย์

อาจเป็นบันทึกของความรู้สึก นึกคิด อารมณ์ และประสบการณ์ของใครคนหนึ่ง

อาจเป็นบันทึกของความคิดเห็นของคนบางคน หรือคนบางกลุ่ม

หนังสือ

ให้ความรู้

ให้ความบันเทิง

ให้อารมณ์

ให้ห้วงเวลาสำหรับการศึกษาตนเอง

หนังสือ สามารถสร้างเรา

หนังสือ สามารถหล่อหลอมเรา

หนังสือ สามารถทำให้เราเปลี่ยนความคิด หรือทำให้เรายึดมั่นกับความคิดเดิม

ดังนั้นการอ่านหนังสือ

ก็คือการรวบรวม และเรียนรู้แนวคิด จากหลากหลายมุมมอง

และเมื่อแนวคิดเหล่านั้น ผ่านการคิดวิเคราะห์

มันก็จะถูกกลั่นกรองออกมา เพื่อผสานรวมกับแนวคิดคิดเดิมของเรา

แล้วความคิดของเราก็มักจะกลายพันธุ์ไปเล็กน้อยไปในทางใดทางหนึ่ง

นั่นหมายความว่า ความคิดของคนเราจะเติบโตขึ้นทุกครั้งที่อ่าน

ยิ่งอ่านมากเท่าไหร่ เราก็จะเข้าใจอะไรหลายๆอย่างมากขึ้น

เราเติบโตขึ้นแล้ว

แต่…..

เราจะคิดถึงเด็กคนเดิมไหมนะ

เราจะคิดถึงความเป็นผ้าขาว ความบริสุทธิ์ ที่ยังไม่เคยถูกใครโน้มน้าวทางความคิด

เราจะคิดถึงตัวเรา สมัยที่ยังตีความอะไรเอาเอง คิดอย่างไร ก็เชื่อว่ามันเป็นแบบนั้น

โดยที่ไม่จำเป็นต้องคิด วิเคราะห์ และไตร่ตรอง

แม้ว่าเราจะเข้าใจอะไรผิด

จะมีคนบอกว่า ไม่เป็นไร เรายังเด็ก

จะมีคนบอกว่า เดี๋ยวก็จะเข้าใจเอง เมื่อโตขึ้น

จะมีคนบอกเราว่า สิ่งที่ควรจะเป็น นั้นเป็นอย่างไร

แล้วเราก็อาจจะเชื่อทันที โดยที่ไม่ต้องไตร่ตรองใดๆ

เราจะคิดถึงช่วงความคิดที่เรายังเด็กไหมนะ

เราจะเสียดายจินตนาการที่ปราศจากความรู้ไหมนะ

เราจะเสียดายโลกอันสดใสไหมนะ หากเราโตขึ้นแล้วพบว่าโลกนั้นไม่สวยงาม

เราจะสนใจ ประวัติศาสตร์ห้าพันปีของมนุษย์ทำไม

เราจะสนใจ ประวัติศาสตร์และอนาคตของโลก และจักรวาลทำไม

เราจะสนใจ ว่าผู้อื่น คิดอย่างไร ไปเพื่ออะไร

หากก่อนอ่านเราเคยอยู่ในโลกอันสดใส บริสุทธิ์

แต่หลังอ่านเรากลับพบว่า เราไม่ได้ยืนอยู่ในโลกอันสวยงามเช่นนั้น

เช่นนั้น ไม่อ่าน จะดีกว่าหรือไม่?

หรือว่า เราควรจะเตรียมพร้อมเพื่อเผชิญชะตากรรมเหล่านั้น

เพราะไม่ว่าอย่างไร สักวันเราก็คงต้องเผชิญมัน….

เราจึงต้องสร้างภูมิต้านทานขึ้นมาเสียในขณะที่เรายังมีเวลา….